Wakacje z Moniką / Przegląd filmów Ingmara Bergmana

20 zł - normalny

18 zł – zniżka na Kartę Do Kultury 

16 zł – ulgowy dla studentów, uczniów, seniorów 

10 zł – czł. NHEF2021/2022, za okazaniem Karty Dużej Rodziny oraz obywatele Ukrainy, którzy przyjechali do Polski po 24 lutego 2022 r.

TANIE KINO: 12 zł - Poniedziałki dla wszystkich, Seniorskie środy, Studenckie piątki

WAKACJE Z MONIKĄ / SOMMAREN MED MONIKA
r. Ingmar Bergman / w. Harriet Andersson (Kochać, Dogville, Fanny i Aleksander), Lars Ekborg (Twarz, Duet dla kanibali) / Szwecja / 1953 / 96 min.

Pierwszy w pełni dojrzały film Bergmana (...). [D]ługo poszukiwał najbardziej mu odpowiadających środków wyrazu – jako reżyser teatralny od 1938 roku, jako filmowy od 1945; najpierw poddawał się wpływom realizmu poetyckiego, później próbował stylu ekspresjonistycznego i doskonalił wiarygodność opisu obyczajowego, łącząc stopniowo te elementy w oryginalną, własną kompozycję. Z czasem skoncentrował się na swoim głównym temacie: jest nim samotność.

"WAKACJE Z MONIKĄ" to niejako pożegnanie początkowego okresu twórczości trzydziestoczteroletniego wtedy reżysera; portretował w nim głównie dramat wieku młodzieńczego. Po scenariuszu do „Skandalu” Sjöberga i kilku własnych interesujących filmach Bergman daje tu swoje najlepsze studium na ten temat, a zarazem swój obraz najbardziej realistyczny i zorientowany społecznie. Bohaterami są 19-letni pakowacz i 17-letnia ekspedientka ze sklepu warzywnego, obydwoje niewiele wiedzący o życiu. Różnią się wyraźnie temperamentami; Harry jest bardzo spokojny, troszkę niezaradny – Monika zmysłowa, naiwnie hedonistyczna, ukształtowana przez książkowe i kinowe romanse. Wiąże ich silne pragnienie wyrwania się z szarego świata codziennego trudu, marzenie o ucieczce (które należy do jednego z motywów Bergmana). I uciekają na wyspę niedaleko Sztokholmu: tu przeżywają długą wakacyjną idyllę. Gdy jednak lato się kończy trzeba wracać do miasta. Monika jest w ciąży; pobierają się, Harry zaczyna pracować jako spawacz, a wieczorami uczy się; dorosłe życie spada na niego całym swoim ciężarem.

(...) Widoczne są bardzo silne związki ze skandynawską tradycją kulturową i kinem mistrzów Bergmana – Sjöströma i Stillera; motywy budzącej namiętności letniej przyrody, radości w słońcu wśród wody i skał, smutku w mgłach i deszczu ( co w innych warunkach bywa płaskim banałem, ale na terytoriach nordyckich z reguły wygląda autentycznie). Gunnar Fischer bardzo dobrze skomentował te czynniki w nastrojach swoich fotografii, jednakże o wieloznaczności i sugestywności obrazu decyduje przede wszystkim. Harriet Anderson jako animalistyczna, niechlujna i gorąca Monika. Rok później potwierdziła swoją klasę aktorską zupełnie odmienną kreacją w „Wieczorze kuglarza” (...).

„Kino – wehikuł magiczny” – tom 2

„WAKACJE Z MONIKĄ” to liryczna kronika obumierania miłości”.
(...) Nigdy nie robiłem mniej skomplikowanego filmu niż „WAKACJE Z MONIKĄ”. Po prostu wyjechaliśmy go nakręcić. Cieszyliśmy się naszą wolnością...(...) Przedstawienie tak oryginalnego talentu jak Harriet Andersson i obserwacja jej zachowania przed kamerą była pouczającym doświadczeniem. (...) Harriet Anderson jest jednym z filmowych geniuszy.

Bergman – „Obrazy”