Simona

BILETY:

20 zł - normalny

18 zł – zniżka na Kartę Do Kultury 

16 zł – ulgowy dla studentów, uczniów, seniorów 

10 zł – czł. NHEF2021/2022, za okazaniem Karty Dużej Rodziny oraz obywatele Ukrainy, którzy przyjechali do Polski po 24 lutego 2022 r.

TANIE KINO: 12 zł - Poniedziałki dla wszystkich, Seniorskie środy, Studenckie piątki

SIMONA
r. Natalia Koryncka-Gruz (Amok, Mała zagłada, Warsaw by Night) / dokument / Polska / 91 min. / Nagroda Publiczności na Festiwalu Filmowym Dwa Brzegi.

Zniuansowany portret najsłynniejszej polskiej zoopsycholożki nie powstałby bez czułego oka Natalii Korynckiej-Gruz, która nadała mu niespotykanego ciepła i kolorytu. Tę, jakże pożądaną filmową magię udało jej się osiągnąć w głównej mierze dzięki różnorodności zastosowanych elementów narracyjnych. Mamy tu zarówno archiwalne wypowiedzi nagrane kamerą 8 mm, zapiski bohaterki, fotografie m.in. Lecha Wilczka, oddające nieposkromiony charakter jego partnerki oraz wypowiedzi krewnych, przyjaciół i mieszkańców Dziedzinki, świadczące o tym, jak ważną postacią była dla nich wszystkich. Osobliwa, artystyczno-rzemieślnicza warstwa przyprawiona zaś została błyskotliwym poczuciem humoru, idealnie oddającym charakter bohaterki.

(...) Opowieść rozpoczyna się z perspektywy Idy Matysiak, ciotecznej wnuczki Simony Kossak – legendarnej ekolożki będącej niczym kukułcze jajo w uzdolnionej artystycznie rodzinie. Dziewczyna przyjeżdża do Puszczy Białowieskiej, żeby na podstawie archiwalnych nagrań, zdjęć i zapisków, odkryć kim tak naprawdę była Simona, pamiętana jak przez mgłę z dziecięcych lat. Podróż ta ma dwa wymiary: fizycznego obcowania z rzeczami należącymi do tytułowej bohaterki, ale też duchowego zrozumienia człowieka, po którym została pustka nie do wypełnienia.

(...) Zachwycają zawarte w filmie historie przyjacielskich, a czasem wręcz matczynych relacji ze zwierzętami – na przykład uratowanym i odchowanym krukiem, który tolerował tylko ją i Lecha, będąc jednocześnie postarchem dla całej okolicy. Swojej ludzkiej mamie przynosił wyciągnięte z kieszeni leśników portfele z dopiero co otrzymanymi wypłatami, które ta musiała później odnosić właścicielom. Sarnom, którymi się opiekowała, zbudowała specjalną zagrodę, nieproporcjonalną do jej drobnej budowy ciała. To one nauczyły ją, że człowiek, jeśli tylko zdobędzie się na odpowiednią uważność i empatię, będzie pełnoprawną częścią świata zwierząt – i że będą go one traktowały jak „swojego”, alarmując na przykład o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Zażyłe relacje z dzikami, sowami czy wiewiórkami były w Dziedzice na porządku dziennym.

Agnieszka Pilacińska / pelnasala.pl