Licorice Pizza

19 zł – normalny

17 zł – zniżka na Kartę Do Kultury

15 zł – ulgowy dla studentów, uczniów, seniorów lun bez zniżek na filmy dla dzieci i na krótkie filmy

12 zł – ulgowy na filmy dla dzieci i na krótkie filmy

10 zł – Kino za Dyszkę

9 zł – czł. NHEF oraz za okazaniem Karty Dużej Rodziny

KINO ZA DYSZKĘ: Poniedziałki dla wszystkich, Seniorskie środy, Studenckie piątki

LICORICE PIZZA 
r. Paul Thomas Anderson (Aż poleje się krew, Magnolia, Nić widmo, Wada ukryta) / w. Sean Penn (Rzeka tajemnic, 21 gramów, Sam, Cienka czerwona linia), Bradley Cooper (Narodziny gwiazdy, Snajper, Kac Vegas, Poradnik pozytywnego myślenia), Tom Waits (Kawa i papierosy, Na skróty, Dracula), Benny Safdie (Good Time) / USA / 2021 / 133 min.

Alanę i Gary’ego (Cooper Hoffman, syn Philipa Seymoura Hoffmana, bardzo do niego podobny) dzieli różnica wieku. On, choć zgrywa starszego, ma tylko 15 lat. Ona, choć spędza czas z młodszymi, ma lat 25. Jednak żadne z nich nie wykorzystuje przewagi lub słabości drugiego. Szanują się i traktują na równi, choć iskrzy między nimi przekora. Alanie trudno uwierzyć, że Gary ma na nazwisko Valentine, jest popularnym dziecięcym aktorem i pracuje dla niego jego mama aktualnie zajęta kasynem w Las Vegas. Alana zostaje więc opiekunką chłopaka, by mógł pojechać w trasę na dziecięce występy.
Relacja, która rodzi się między nimi, nie pasuje do wzorów pierwszej miłości. Wcale nie ma na celu być miłością, choć Gary zwierza się bratu, że oto i jego przyszła żona. Poznają się i towarzyszą sobie, raz bliżej, raz dalej. Sami nie wiedzą, jakie żywią do siebie uczucia i dokąd ich to doprowadzi. Gary’ego interesuje głównie seks, dlatego podrywa wciąż nowe koleżanki, czym Alana się brzydzi. A raczej czego się boi, bo myślała, że zależy mu właśnie na niej. (…) 
Lawina pomysłów i przygód łączy liczne młodzieżowe grono złożone z młodszego rodzeństwa Gary’ego – solidarne i gotowe, by angażować się w nowe inicjatywy. Nie znają smaku porażki, czego najlepszym dowodem jest reakcja na kryzys paliwowy i wieść, że przyszli milionerzy nie będą mogli rozwijać biznesu łóżek wodnych. Słychać wtedy pierwsze takty melancholijnej piosenki „Life on Mars?” Davida Bowiego i ekstatyczny refren, który uwalnia kolejny bieg – przez ulice miasteczka, przez korki aut pozbawionych paliwa, przez tłum dorosłych niepodejrzewających, co przeżywają niby nieświadome niczego dzieci.
Po ich stronie staje reżyser Paul Thomas Anderson, który opowiada perypetie małolatów na poważnie, tak jak pamięta dorastanie. Bez uniżoności, protekcjonalności, bez dosładzania.
Adriana Prodeus / vogue.pl