2046

19 zł – normalny

17 zł – zniżka na Kartę Do Kultury

15 zł – ulgowy dla studentów, uczniów, seniorów lun bez zniżek na filmy dla dzieci i na krótkie filmy

12 zł - ulgowy na filmy dla dzieci i na krótkie filmy

10 zł – Kino za Dyszkę

9 zł – czł. NHEF oraz za okazaniem Karty Dużej Rodziny

KINO ZA DYSZKĘ: Poniedziałki dla wszystkich, Seniorskie środy, Studenckie piątki

2046
scen. i r. Wong Kar-Wai / zdj. Christopher Doyle / muz. Peer Raben, Shigeru Umebayashi / w. Tony Leung Chiu Wai, Gong Li (Zawieście czerwone latarnie, Chinese Box, Żegnaj moja konkubino, Cesarzowa), Ziyi Zhang (Przyczajony tygys, ukryty smok), Faye Wong, Maggie Cheung / Hongkong, Francja, Włochy, Chiny, Niemcy / 2004 / 123 min.

Tytuł "2046" sugeruje film science-fiction, odsyłający w przyszłość bliżej nieznaną. Tymczasem jest inaczej. Bohater filmu Wonga Kar-Waia wsiada do pociągu i usiłuje prześcignąć czas, ale po to tylko, by odnaleźć dawno minioną przeszłość. Chow wyrusza w podróż do przyszłości, by odszukać kobietę, którą kiedyś kochał. Chce sprawdzić, czy to wszystko, co naznaczyło jego przyszłe życie, miało rzeczywiście swój ciężar. Czy miłość rzeczywiście była miłością, czy tylko mrzonką obrastającą z czasem w legendę. Wraz z Chowem podążamy tajemniczym tunelem do świata jego pamięci.

Wong Kar-Wai odwołuje się do starej chińskiej przypowieści, w której człowiek, chcąc ukryć swe wspomnienia, wspinał się na wzgórze i tam do wydłubanej w drzewie szczeliny wyszeptywał wszystkie swe sekrety, po czym szczelnie zatykał otwór gliną. Tytułowy rok 2046 to zatem płynna, amorficzna czasoprzestrzeń, w której przechowuje się wspomnienia. (…)

“2046” jest istną kopalnią kulturowych skojarzeń. Jego klimat przypomina amerykańskie czarne kino lat 40. i 50., eksperymenty z fabułą przywodzą na myśl francuską “nową powieść” Butora czy Robbe-Grilleta, narracyjny dystans odsyła do nowofalowych filmów Godarda, a krążenie wokół tematu pamięci - do twórczości Alana Resnais (zwłaszcza do “Zeszłego roku w Marienbadzie”). Przed nami rzeczywistość maksymalnie wystylizowana i umowna. Skośnookie superkobiety niczym z azjatyckiego “Vogue”, w opiętych opalizujących sukniach, nylonowych pończochach, z nieodłącznym papierosem. Obok zblazowani twardziele w zawadiacko przekrzywionych kapeluszach. Obskurne hoteliki i podejrzane nocne lokale. A wszystko skąpane w nastrojowej muzyce, w której Nat “King” Cole i Dean Martin perwersyjnie przemieszani zostali z Preisnerowskim motywem z “Krótkiego filmu o zabijaniu”.

Liczne nawiązania do poprzednich filmów Wonga (aktor-fetysz Tony Leung czy zjawiskowe chińskie aktorki w nowych wcieleniach) dają zamierzony efekt déja vu, nieustannego błądzenia w czasie. Do erotycznej tęsknoty dorzuca Wong jeszcze inny rodzaj niepokoju. Tytułowy rok 2046 to także rok, w którym skończy się okres “ochronny” dla przejętego przez Chińczyków Hongkongu. Co przyniosą lata następne? Niepewność jutra każe szukać zakotwiczenia w bezpiecznym wczoraj. Ale, jak widać, i ono zawodzi.

Smakowity, psychodeliczny w odbiorze, pełen wyszukanej ekspresji film Wong Kar-Waia oddziałuje podobnie: czerpie garściami z magazynów własnej pamięci, błyskotliwie cytuje, zapożycza, odświeża, ale tęskniąc za wyśnionym ideałem, nie przynosi spełnienia.
Aneta Pierzchała / Tygodnik Powszechny